Jagen in Zwitserland is niet zomaar een geweer van de schoorsteenmantel pakken en er op los knallen. Jagen in Zwitserland is een gründliche bezigheid. Sowieso is het in sommige kantons verboden, maar niet in het afgelegen en woeste Graubünden, waar Val Sinestra ligt. Toch moet je je ook hier het nodige doen, voor je je hertenbiefstukje op je bord hebt liggen. Aangeraden wordt om een jaar voor je werkelijk gaat schieten een vergunning aan te vragen. Na een examen, waarbij ook natuurbeheer een belangrijke rol speelt, mag je een paar duizend euro neertellen om een vergunning te krijgen om te jagen op één van die grote wilden. En dat mag je dan twee dagen proberen. Lukt het niet in die twee dagen, dan mag je een nieuwe poging kopen.
Verder wordt je geacht alleen oude en zieke dieren te schieten, wat dan weer niet ten goede komt aan de kwaliteit van je biefstukje. Wil je een gems of steenbok, dan wordt het nog lastiger want die schijnen 's nachts te grazen en 's nachts mag je niet jagen. Pas vanaf 6 uur 's ochtends mag je ze te grazen nemen.
Volhardt je als arme jager in je voornemen, dan komt de volgende handicap: je mag geen auto of ander gemotoriseerd voertuig gebruiken bij het jagen. Zo ben ik al een paar jagers op de mountainbike tegengekomen en zelfs een jagend echtpaar in de bus. Geen groot wild in de bus, gelukkig.
Nu vind ik lopende jagers op een berghelling nog wel iets avontuurlijks uitstralen, maar een jager die op de bus staat te wachten, dat doet toch iets af aan het romantische beeld. Om de frustratie compleet te maken zijn er dan ook nog veilige zones gecreëerd, waar het wild zich kan verzamelen zonder dat er op gejaagd mag worden. Een heel dal vol met steenherten en gemsbokken die hun tong uit staan te steken tegen de jagers, die berooid en uitgeput in hun gecamoufleerde hutje zitten te zieden. Jagen in Zwitserland is topsport.
Maar eigenlijk wilde ik het in dit stukje hebben over een mooi aspect van Facebook. Facebook wordt als deel van de "sociale media" regelmatig met argusogen beschreven. Schooljochies die ten koste van onze privacy stinkend rijk zitten te worden, daar worden maar weinig mensen blij van. Maar ik de afgelopen week wel.
Ik ben al blij dat ik via Facebook mijn lezers kan attenderen op een nieuw stukje kaaskop, maar ik ben er extra blij mee omdat ik via Facebook David ben blijven kennen.
David zat vorig jaar, toen ik hier nog als gast rondliep, alleen achter een biertje in de Stube. Een Zwitser die in een Nederlandse kolonie terecht was gekomen. De gezeligheid was alom aanwezig en dat maakt zo'n eenzaam biertje extra bitter. Ik heb daarom mijn gezellige gezelschap verlaten en ben bij David aan het tafeltje gaan zitten. Dat was een goeie actie. David bleek een intelligente ICT-er waarmee ik niet over ICT heb gesproken, maar wel over een heleboel andere onderwerpen. Bovendien sprak hij Engels. Na een avondje bier hadden we de problemen in de wereld wel geanalyseerd en oplossen was slechts een kwestie van tijd. Die tijd hadden we op dat moment niet, want ik moest de volgende dag met de bus mee en David ging heen en weer lopen naar de Heidelberger Hütte. Dat is een afstand waar normaal 10 uur voor staat, maar die hij in 5 uur wist af te leggen.
Vroeger zou het hierbij zijn gebleven. Misschien nog telefoonnummers uitwisselen en dan nooit meer bellen. Maar dankzij Facebook kon ik op de hoogte blijven van de fantastische wandelingen die David maakte en hij wist op dezelfde manier dat ik dit jaar weer in Val Sinestra zou zijn. Afgelopen week was David hier weer en behalve mooie gesprekken met verrassende visies tracteerde hij mij en een collega op één van de mooiste wandelingen die ik ooit heb gedaan. Goed voorbereid en getimed, met Zwitserse precisie, maar met een variëteit in landschap die je anders in nog geen vier wandelingen bij elkaar krijgt.
David is weer terug naar zijn woonplaats in een deel van Zwitserland hier ver vandaan, maar dankzij Facebook heb ik er alle vertrouwen in dat ik hem nog een keer tegen ga komen en dan weer mooie gesprekken en mooie wandelingen ga beleven.
Wil je trouwens via Facebook weten wat er allemaal nog meer in en rond het hotel gebeurt: je kunt vriendjes worden met het hotel op https://www.facebook.com/val.sinestrahotel
