Een blog schrijven is zo'n vrijblijvend ding. Ik schrijf iets, jullie lezen het. Of niet. Maar het wordt pas leuk als er een soort regelmaat in komt. Zo heb ik geprobeerd om ieder weekend iets te schrijven. Maar de laatste weken wordt het steeds minder vrijblijvend en voelt het steeds meer als een verplichting. Niet dat jullie nu zo zeuren, lieve lezers. Het komt vooral omdat mijn hoofd zo vol zit met andere verplichtingen dat er geen ruimte is om leuke gedachten te laten ontstaan die ik op zou kunnen schrijven.
Ik stop dus even met mijn blog. Geen idee hoe lang het gaat duren voor er weer iets gaat borrelen. Als je zeker weet dat je niets wilt missen, vul dan je mailadres rechtsboven in, dan krijg je automatisch een mailtje als er een nieuw stukje komt. En anders zo nu en dan eens terugkomen.
Laten we afspreken dat geen bericht goed bericht is. Het plan is om hier tot mei te blijven en dan als huisoppasser europa rond te gaan zwerven. Maar je weet hoe het met plannen gaat.
In ieder geval kun je er van uitgaan dat ik een rustig bestaan leid op dit mooie landgoed. De lente komt er voorzichtig aan en de dagen worden langer. En als straks de werkopdrachten zijn afgerond ga ik waarschijnlijk vanzelf weer schrijven.
Ik hoop dat het met jullie goed gaat en blijft gaan. Bedankt voor het lezen, jullie waren een fantastisch publiek.
