Eindelijk is hij er dan, de zomer. Net voordat de zomer begint. Lekkere temperaturen, blauwe lucht en bovendien ook nog eens zes dagen achter elkaar niet achter de bar.
Dan heb je lekker veel tijd voor het schrijven van een mooi verhaal, zou je denken. Maar het wil niet. Geen idee waar ik over zou moeten schrijven. Natuurlijk is er genoeg te vertellen, maar de inspiratie wilde deze dagen anders. Ik heb zelfs een hele extra dag gewacht.
Waarschijnlijk is het de schuld van die vrije dagen. Die nodigen namelijk uit tot een Project! En dus ben ik de afgelopen dagen bezig geweest met 50 km programmeren voor gevorderden, terwijl buiten de zon scheen, de vogeltjes floten en vriend Beek bulderde van het smeltwater.
Mijn buurvrouw -een buitengewoon vitale 30-plusser die onophoudelijk bergen op- en af fietst, loopt of rent- denkt dat ik niet goed bij mijn hoofd ben om binnen achter de computer te zitten terwijl het buiten zo lekker is. En ongetwijfeld zijn een heleboel mensen dat met haar eens.
Het grappige is dat ik heel tevreden was met het mooie weer buiten en mijn bezigheden binnen. Mensen vragen dan om een verklaring: "waarom ben je niet lekker buiten?" Het enige goeie antwoord is: "omdat ik lekker binnen ben".
Het is dus een goeie week geweest voor het programmeerproject en door de kopjes koffie op het terras en mijn ommetjes heb ik ook nog een gezonde kleur gekregen. Programmeerprojecten vragen echter om concentratie en toewijding en een hoofd dat houdt van puzzeltjes oplossen. Blijkbaar stroomt er in dat hoofd dan niet genoeg om een leuk stukje te schrijven. Vandaar.
Maar morgenochtend trek ik zingend de bergen in. Het project ligt even een dag stil en het hoofd kan weer gevoed worden door allerlei mooie gedachten die ik zondag met jullie ga delen.
Het hotel is nu trouwens in vol bedrijf. Gisteren zijn twee bussen vol senioren aangekomen die hier 10 dagen door gaan brengen. De dubbele hoeveelheid gasten met ietsje meer personeel, dat wordt aanpakken. Mijn co-collega waarmee ik samen de bar bestier gaat bovendien een week naar Nederland, dus vanaf woensdag heb ik waarschijnlijk een keihard rooster. Geen tijd meer voor programmeer-toewijding.
Vanaf nu mag ik trouwens ook voor iedere nieuwe gastengroep een mini-cursusje geven over de zin en onzin van Facebook. Vooral senioren (jeweetwel, die vroeger "ouden-van-dagen" heetten en daarna "bejaarden") hebben wel gehoord over Facebook maar weten niet precies wat je ermee moet. Aan mij de schone taak om ze in een half uur bij te praten. Even iets anders dan biertjes tappen en afwassen, dat is wel leuk.
Tja, en dan nog een kleine teleurstelling. Hoewel ik gisteren de enige aanwezige vader was van het personeel, heeft niemand me ontbijt op bed gebracht. Maar gelukkig kreeg ik mail van mijn kinderen, waar ik heel graag een paar biertjes mee zou willen drinken om weer even bij te praten. Niet skypen ofzo, gewoon lekker tegenover elkaar.
Tot volgende week!
