maandag 10 november 2014

Herfst

Het is onafwendbaar, ook in het zuiden van Frankrijk. De herfst.

Hij kwam geheel in stijl, met een stevige onweersbui en een grote bak regen. En de temperatuur zakte vijf a tien graden. Eerst probeerden we weerstand te bieden met truien en hier en daar een straalkacheltje. Maar na een aantal dagen bij 14 graden achter mijn bureau zitten kleumen, ging gelukkig de kachel aan.

Aan kachels geen gebrek hier. De koning heeft een tijd Noorse kachels gespaard en die kom je her en der tegen. Fantastische smeedijzeren dingen waar je een pijp op moet aansluiten en hout in moet gooien. En dan heb je een kachel en een gasfornuis tegelijk.
En met het mooie avondlicht van de herfst er op krijg je dit. Wel even de tulpen verwijderen voor je hem aansteekt.



De herfst brengt behalve kachelwarmte en mooi licht nog meer geneugten. In Nederland komt vooral de wilde tak van de familie voor, maar hier liggen ze gewoon tam te wachten tot je ze opraapt. En veel! De eekhoorns vallen boerend uit de boom, zo veel.
Gepoft worden ze gewaardeerd en ook gekookt schijnen ze lekker te zijn door de salade. Ik vind ze eigenlijk meer mooi dan lekker. Dat bruin!


Afgelopen week ben ik voor een groot deel aan het doorwerken geweest achter de computer. Er moeten een paar projecten af voor Sinterklaas z'n verjaardag viert. Het werk voor Sablou is er een beetje bij ingeschoten en ook voor een mooi blog onderwerp heb ik mezelf geen tijd gegund. Het is dus een beetje magertjes wat ik te melden heb.
Ik wil wel mijn gastdame en gastheer bedanken voor hun flexibiliteit. Ik ben hier nauwelijks teruggekomen, sindsdien bijna volledig in beslag genomen door m'n eigen werk en morgen vertrek ik alweer voor een week naar Nederland. Het wordt allemaal met veel goedmoedigheid ontvangen en geaccepteerd. Erg fijn dat ik op deze manier hier kan leven.

Dan maar plaatjes. Deze kwam ik onderweg naar Sablou tegen in Gent. Ik heb de suggestie geprobeerd op te volgen, maar het kostte me moeite. Met dank aan de meneer van de parkeerdienst voor het tactisch plaatsen van het oranje bordje.


En de natuur blijft fascineren. De ene boom heeft er duidelijk genoeg van en trekt nog één keer z'n mooiste pak aan, om straks kaal de winter te trotseren. Terwijl een nieuw boompje net uit het ei(keltje) is gekropen.



Komende week ben ik in Nederland. Mijn moeder is nog steeds in het ziekenhuis, maar het gaat gelukkig beter. Ik kan haar heel snel een dikke knuffel geven. Het belangrijkste doel van mijn bezoek is het diploma van mijn dochter. Die bolleboos heeft haar bachelor gehaald en is nu een master logica aan het doen. Dat is wiskunde op een niveau waar ik niet aan kan tippen. Ik ben een trotse vader, dat heb ik volgens mij al eens laten weten.

De rest van de leesstof kopieer ik zonder blikken of blozen van de Facebook pagina van An Burvenich, die zelf ook prachtige dingen schrijft. Als ik toestemming van haar krijg zal ik er eens eentje plagiëren op deze plaats.
Deze is van Freek de Jonge die, als hij zijn ego vergeet, best mooie dingen kan zeggen en schrijven. Misschien is deze wel bestemd voor mijn dochter.

Wees niet bang je mag opnieuw beginnen
Vastberaden, doelgericht of aarzelend op de tast
Houd je aan de regels of volg je eigen zinnen
Laat die hand maar los of pak er juist één vast

Wees niet bang voor al te grote dromen
Ga, als je het zeker weet en als je aarzelt, wacht
Hoe ijdel zijn de dingen die je je hebt voorgenomen
Het mooiste overkomt je, het minste is bedacht

Wees niet bang voor wat ze van je vinden
Wat weet je van de ander als je jezelf niet kent
Verlies je oorsprong niet door je te snel te binden
Het leven lijkt afwisselend maar zelfs de liefde went

Wees niet bang je bent één van de velen
en tegelijk is er maar één als jij
Dat betekent dat je vaak zal moeten delen
en soms zal moeten zeggen: laat me vrij!