Aankomst

Zo, daar zit ik dan. Achter mijn werktafel in mijn zitkamer in het grootse Hotel Val Sinestra. Ik ga jullie de komende zes maanden op de hoogte proberen te houden van de bijzonderheden van het leven in een hotel. Iedere zondag een stukje.

Fijn raam

Slaapkamer

Vorige week kwam ik hier aan met mijn speciaal voor dit doel aangeschafte auto-met-veel-laadruimte en werd ondergebracht in mijn ‘appartement’, twee kleine knusse kamertjes om in te werken ontspannen en slapen. Voor het eerst in een eeuwigheid dat ik een aparte slaapkamer heb!

Leeshoek

Werkplek

Ik heb van alles meegebracht om deze zes maanden zinvol door te komen. Boeken, films, bouwplaten, cursussen en bovendien ga ik een boek schrijven. Maar vooralsnog kom ik niet eens aan bergwandelen toe. Mijn taken gaan straks bestaan uit 4 avonden bardienst en wat automatiseringsklussen binnen het hotel. Daarnaast probeer ik zo goed mogelijk Binc actief te houden. Een goeie internetverbinding is immers alles wat een IT-er nodig heeft tegenwoordig.

Maar tot half mei wacht nog een andere klus. Er moeten hotelkamers worden geschilderd. Een stuk of 15, als ik het goed heb onthouden. Dus na een vrije maan- en dinsdag heb ik mij woensdag in het overall gehesen en ben gaan afplakken en schilderen. Dat begint na het opstaan en ontbijten. 

Reistijd is er niet, afgezien van de onmetelijke afstand die er is tussen mijn kamers en bijna alle andere plaatsen in het hotel. Een reis langs vooral oude krakende houten trappen en deuren met kermende scharnieren en grote donkere ruimtes. Dat geeft, samen met het feit dat we maar met z’n vieren in het hotel wonen, soms een beetje unheimisch gevoel.

Na het schilderen drinken we rond 6 uur een biertje, dan koken, eten en afwassen. Wel bijzonder is dat we koken in de giga hotelkeuken. Mijn pannetje soep bleek 10 liter te worden en als je een blik kokosmelk opentrekt heb je meteen 2 liter waar je iets mee moet doen. In de koelkast kun je een feestje bouwen en het gaspitje is bijna even groot als mijn fornuis. Dat is allemaal wel even wennen. Bovendien had ik er op gerekend dat ik een half jaar niet meer hoefde te koken, maar omdat er nog geen gasten zijn, zijn er ook geen koks.

Ook de koffie hier is op z’n hotels. Er staat een reuze echte espressomachine waar we ongebreideld gebruik van mogen maken. En de afwas gaat met van die rekken en zo’n doorschuifmachine. Zo gepiept.

Ik woon achter het blauwe vierkantje

Het avondprogramma was de afgelopen week gevuld met het inrichten van mijn hokjes en het aansluiten van internet tot binnen mijn kamer. Buitengewoon is dat tegenover mijn kamer de binnenshuizige werkplaats ligt. Ieder hout- en metaalbewerkingsapparaat dat je kunt bedenken is hier en van alle gereedschappen zijn er een stuk of vier. Erg fijn knutselen op deze manier. (Sinterklaas kwam even langs, geloof ik)

Maar dan begint de berglucht en het eeuwig ruisen van de beek zijn tol wel te vragen. Rond een uur of 12, net voor het huisspook zijn ronde gaat doen, lig ik heerlijk te slapen. Morgen brengt weer nieuwe verf.

Volgende week: hoe het zo gekomen is.

Reacties zijn erg welkom op bincweb@gmail.com of via facebook ofzo

...