Niet veel van jullie zullen twee keer 900 km gaan rijden als ik een huisopwarmfeestje geef, ben ik bang. Daarom maar een virtuele rondleiding in mijn zelf gehuurde Franse plattelandsheuvelhuisje.
Het huis staat hier al eeuwen, maar alleen de recente geschiedenis is bekend. In 1938 werd het gekocht door Marthe en Léon Gay, toen waarschijnlijk pas getrouwd. Ze hebben het grondig gerenoveerd: er kwam een WC binnenshuis en er werd zelfs elektriciteit aangelegd. Dat bleef nog beperkt tot één lamp per kamer en geen enkel stopcontact.
Het duurde nog tot de jaren zestig tot er stromend water naar Aurouer kwam, maar daarna ging het ook snel: in de jaren zeventig een boiler, zodat er warm stromend water was. Er werden in de keuken en twee van de drie slaapkamers stopcontacten aangelegd en er kwam een nieuw houtgestookt fornuis. Er werd ook een knap behangetje uitgekozen voor de slaapkamers en een mooi wandmeubel in de keuken gebouwd.
Daarna stopte de ontwikkeling tot ik er een paar weken geleden binnenstapte. En hoewel ik mijn best aan het doen ben om het wooncomfort een beetje op het niveau van 2016 te brengen, zijn de resten van 1970 nog goed zichtbaar. En eigenlijk vind ik dat hartstikke leuk.
In Franse boerenhuizen, zoals dit, is er een enorm verschil tussen binnen- en buitenmuren. De buitenmuren zijn meestal 40 cm dik. Dat isoleert lekker. De binnenmuren zijn als in Japanse huizen: je kunt er bijna doorheen kijken en geluid en warmte wordt al helemaal niet tegengehouden. Ook de vloeren zijn erg magertjes uitgevoerd; meestal een planken vloertje. Wel erg gezellig om met een flink gezin in zo'n huis te wonen. Privacy was toen nog niet zo'n onderwerp. En nu lekker makkelijk met de wifi: alle kamers prima ontvangst.
Verder zal ik de plaatjes het verhaal maar laten vertellen. Met hier en daar een toelichting.
Dit hele gebouw mag ik gebruiken. De deur links leidt naar een schuur, waar nu vooral veel hout in ligt voor de aankomende barre winter. Het woonhuis ligt dus achter de ramen.
Een paar dingen zijn heel fijn aan dit huis. Deze serre is er één van. Als de zon schijnt is het er al snel heerlijk.
Komt u vooral verder...
Als je de deur door bent sta je meteen in de belangrijkste ruimte van het huis. Mijn woonkeuken. Rechts keuken, links werkplek. Het is een beetje ingegeven door de verwarming: het houtfornuis is de enige stookmogelijkheid in huis. Dus in de keuken is het warm en in de rest van het huis is het aanklooien met elektrische kacheltjes.
Dit is het fornuis. Er kan één stuk hout van 50 cm lang tegelijk in. De bovenkant én de oven worden na verloop van tijd hartstikke heet. Maar koken is toch makkelijker op het gasfornuis dat er naast staat.
Het dressoir in de hoek van de keuken, dat zo terug kan naar de jaren 70. Met echt fineer van echt hout.
Als je de deur rechts door gaat kom je in de werkplaats. Ideaal, een werkplaats in huis. Ze noemen een werkplaats hier een atelier, dat klinkt toch net even beter. Alsof ik echt mooie dingen maak.
Doorkijkje naar het "atelier".
Achterin de keuken is de deur naar de trap. Het trapportaal en de bovenverdieping zijn in dezelfde kleur geschilderd als pistache ijs. Hartstikke lekker, maar je moet er niet naar kijken. Let ook op de (werkende) stofzuiger uit de middeleeuwen.
Bovenaan de trap. Links de badkamer, speciaal voor mij fel oranje geverfd. Dat wordt zo lekker wakker. Rechtdoor de TV / game / logeerkamer. Rechts de toegang tot de slaapkamer en de werkkamer.
De architect kwam er niet helemaal uit bij het plannen van de trap en de badkamer. Ik ben nog niet naar beneden gestort, ook 's nachts niet.
De werkkamer, waarin bar weinig gewerkt wordt. Te frisse werkomstandigheden. In de zomer wordt dat vast beter, hoewel ik dan waarschijnlijk meer buiten zal zijn. Beetje nutteloze kamer dus eigenlijk, maar er staat wel een hele mooie kast. En interessant behang dat waarschijnlijk gaat verdwijnen.
Dit is een oude kast met een spiegel van bibberglas. Klik maar op de foto, dan zie je het.
Gelukkig heb ik 's nachts mijn ogen dicht, anders zou ik té blij worden van die vrolijke bloemen. Ook hier gaat geverfd worden, denk ik. Het plafond is overigens niet behangen, dat scheelt dan weer.
In de logeer / game/ TV kamer ben ik al begonnen met het verstoppen van de bloemmotieven achter een strakke laag wit.
Al met al veel kamers voor een man alleen in de kracht van zijn leven, maar het is een fijn overzichtelijk huisje. Als je opknapsuggesties hebt hoor ik het graag. Ik vind het wandmeubel in de keuken eigenlijk een beetje te donkerbruin, maar om het nu zomaar over te gaan verven...
Nou, dat was het, bedankt voor de aandacht. U vindt zelf de uitgang wel weer en vergeet uw gids niet. Volgende keer in dit theater gaan we buitenshuis kijken. Wie doet wat in Aurouer en worden ze daar blij van.