Toch begrijp ik wel dat ook paradijsbewoners er wel eens 'uit' willen. Net als in Val Sinestra is dit een geïsoleerde woon- en werkplek, waar we met een kleine groep mensen elkaar aan het werk houden, met elkaar meeleven en elkaar ongetwijfeld ook dwars zitten. Wat mij betreft is van het laatste nog geen sprake, maar ik ben er ook pas twee weken. Volgens mensen die het weten kunnen ga ook ik binnenkort lijden aan de 'Sablues', een milde tijdelijke depressie die je na een paar weken hier overvalt.
De afgelopen week was voor mij meer 'Sablij'. Ik heb heerlijk gewerkt: lange dagen gevuld met concrete dingen waarvan je aan het eind van de dag het resultaat kunt zien. Een schoon zwembad, een gemaaid gazon, een schone muur, een rieten afdak, een nieuwe internetaansluiting.
Maar het is onverbiddelijk juli geworden en dus moet Binc weer worden afgestoft. M'n trouwe klanten verwachten terecht dat ik weer digitaal aan het werk ga en daar is afgelopen week niet veel van terecht gekomen. Wonen op je werk, dat maakt het moeilijk om je van je werk af te keren, vooral wanneer er nog zoveel klussen liggen te wachten. Kapotte stofzuigers, bermen die moeten worden gemaaid, deuren die piepen, het houdt nooit op. Dus ga ik de komende dagen de tijd iets beter verdelen, maar vandaag nog even uitrusten. Morgen moet er weer een muur gestuct worden.
De rust van deze morgen contrasteert sterk met de spanning van gisteravond. Met z'n allen verzameld in de televisiekamer (kamers genoeg in zo'n groot huis) hebben we zitten zinderen, net als jullie neem ik aan. Wat een zenuwslopend gedoe toch, zo'n voetbaltoernooi. Maar we zijn weer een rondje verder.
Ik heb het gevoel dat dit wel eens het jaar kan zijn waarin we afrekenen met al die trauma's. Met een beetje mazzel kunnen we in de komende twee wedstrijden de trauma's van 1974 en 1978 voor eens en voor altijd uitwissen. Dat we geen penalty's kunnen nemen is gisteren al behoorlijk ontkracht.
Volgende week weten we hoe het gelopen is met de WK. En dan zal ik ook wat meer vertellen over dit landgoed. Maar om alvast een klein mysterie mee te geven: de foto hierboven is van de gevel van de kapel, die aan Maria gewijd is. Zoals je ziet is de steen behoorlijk verweerd en ook de jurk van Maria is niet ontkomen aan de tand van de tijd. Maar ondanks dat niemand daar aan het poetsen is geweest, is Maria's hoofd vlekkeloos. Alsof ze gisteren door de beeldhouwer is afgeleverd. Mirakels toch?